Sprawdź nasze propozycje na sałatki z niskim ig, dzięki którym nasza autorska dieta niskie IGO stała się jednym z najchętniej wybieranych jadłospisów z naszej oferty. Sałatka z suszonymi pomidorami. Składniki: 100 g mix sałat. 5 suszonych pomidorów. 60 g czerwonej cebuli. 1 ząbek czosnku.
Co to jest indeks glikemiczny?Indeks glikemiczny (IG) określa wpływ węglowodanów zawartych w pokarmie na poposiłkowe stężenie glukozy we krwi. Założenie jest dość proste – im wyższy indeks glikemiczny pokarmu, tym wyższy wzrost stężenia glukozy we krwi po jego ustalany jest indeks glikemiczny?Indeks glikemiczny jest oceniany na podstawie wzrostu stężenia glukozy w ciągu 2 godzin po spożyciu ilości produktu zawierającej 50 g węglowodanów przyswajalnych w porównaniu z tą samą ilością pochodzącą z produktu referencyjnego (najczęściej pieczywa pszennego lub 50 g glukozy).WAŻNE: IG to procentowa miara poposiłkowego wzrostu stężenia glukozy (glikemii poposiłkowej), która pozwala ocenić pokarmy na podstawie ich wpływu na stężenie glukozy po posiłku i jak szybko te zmiany się obliczyć i ocenić indeks glikemiczny?Indeks glikemiczny dla konkretnych pokarmów jest dostępny w tabelach lub w bazach produktów (źródłach dostępnych online).Poniżej zamieściliśmy linki do przykładowych baz/tabel IG, ale możesz również skorzystać z szeregu aplikacji, które ci to ułatwią: indeksu glikemicznegoZacznij od poszukania w tabeli interesującego Cię pokarmu i sprawdzenia wartości jego IG. Następnie oceń, czy IG pokarmu jest niski, średni czy wysoki. Wartość IG produktu mieści się w jednym z trzech zakresów i zgodnie z nimi może być oceniony jako:Niski IG ≤ 55Średni IG 56-69Wysoki IG ≥ 70W literaturze można również spotkać wartości dla niskiego IG określone jako IG - staraj się wybierać pokarmy o niskim lub średnim IG ( obliczyć ładunek glikemiczny dla 100 g arbuza?Najczęściej różnicę między indeksem a ładunkiem glikemicznym omawia się na przykładzie arbuza, ponieważ wynik i wnioski są dość zadziwiające. Zapoznaj się z poniższym ŁG = IG x zawartość węglowodanów w porcji (g) / 100IG arbuza = 72Zawartość węglowodanów w 100 g arbuza = 8,4 gŁG 100 g arbuza = 72 x 8,4 / 100 = 604,8 / 100 = 6,048 ≈ 6,05IG arbuza wynosi 72 (IG ≥ 70) czyli jest wysoki, niemniej ładunek glikemiczny spożycia 100 g arbuza jest niski – ok. 6 (ŁG ≤ 10), co oznacza, że spożycie 100 g arbuza nie spowoduje szybkiego i wysokiego wzrostu poposiłkowego stężenia glukozy we krwi. Przy opieraniu się wyłącznie na IG, wiele osób mogłoby niesłusznie wyeliminować ten pyszny owoc ze swojej o niskim indeksie glikemicznymInsulina jest hormonem powstającym w komórkach β wysp trzustkowych i uwalnianym do krwi w odpowiedzi na wzrost stężenia glukozy – jej zadaniem jest obniżenie jej stężenia, by zapobiec hiperglikemii (wzrostowi stężenia glukozy powyżej górnej granicy normy).W przypadku zbyt niskiego stężenia glukozy wydzielanie insuliny jest hamowane, a następuje wyrzut innego hormonu z komórek α wysp trzustkowych – glukagonu, który ma działanie antagonistyczne do insuliny – tzn. prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi, zapobiegając hipoglikemii (obniżeniu stężenia glukozy poniżej dolnej wartości prawidłowej).W rozwoju cukrzycy typu 2 kluczowym mechanizmem są zaburzenia transportu glukozy zależnego od insuliny. Hiperglikemia nasila hiperinsulinemię (wzrost produkcji i wyrzutu insuliny), co może przyczyniać się do utraty wrażliwości komórek trzustki na zwiększone stężenie glukozy we utrzymujące się wysokie stężenie glukozy we krwi (przekraczające górną granicę wartości prawidłowych) nasila więc insulinooporność tkanek. Poza tym, fruktoza i sacharoza również mogą działać niekorzystnie – nasilając insulinooporność tkanek i hipertriglycerydemię (wzrost stężenia triglycerydów powyżej górnej granicy normy).Sprawdź:Kalkulator HOMA-IR. Wskaźnik insulinoopornościWydaje się, że dieta o wysokim indeksie glikemicznym/ładunku glikemicznym może zwiększać ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2, z kolei ta o niskim IG/ŁG, która powoduje słabszy wzrost stężenia glukozy we krwi i mniejszy wyrzut insuliny z komórek β wysp trzustkowych, może działać większości dotychczasowych badań zaobserwowano, że w porównaniu z posiłkiem o wysokim IG, ten o niskim IG powoduje niższą odpowiedź glikemiczną i insulinową (czyli niższy wzrost stężenia glukozy i jednocześnie mniejszy wyrzut insuliny).WAŻNE: Dieta o niskim IG/ŁG może być korzystna w profilaktyce cukrzycy typu 2 i stanowić istotny element leczenia cukrzycy typu 1 i 2. Kiedy stosować dietę o niskim indeksie glikemicznym?Zastosowanie diety o niskim IG/ŁG:cukrzyca typu 1 i 2, cukrzyca przedciążowa i hiperglikemia w ciąży;kontrola masy ciała: zaobserwowano, że wchłanianie węglowodanów po posiłku i poposiłkowe stężenie glukozy ma wpływ na poposiłkowe uczucie sytości i zwiększone spożycie kalorii (badanie krótkoterminowe). Wydaje się, że spożywanie pokarmów o niskim IG łagodzi uczucie głodu i wydłuża czas do następnego posiłku;profilaktyka choroby wieńcowej: dieta o niskim ŁG w porównaniu z dietą niskotłuszczową o wysokim ŁG, prowadziła do redukcji masy ciała, mniejszego obniżenia podstawowej przemiany materii i słabszego odczuwania głodu, poza tym, wiązała się z wyższym spadkiem stężenia triglicerydów, insulinooporności i wartości ciśnienia tętniczego. W meta-analizie 6 badań z randomizacją (czyli syntezie wyników z kilku badań z zastosowaniem odpowiednich założeń i metod statystycznych), dieta o niskim indeksie IG w porównaniu ze standardową dietą niskotłuszczową o wysokim IG wiązała się z wyraźnie wyższym krótkookresowym zmniejszeniem masy ciała i stężenia frakcji cholesterolu LDL;profilaktyka choroby pęcherzyka żółciowego, raka piersi i cukrzycy typu 2 (2 meta-analizy badań obserwacyjnych).Skuteczność diety o niskim indeksie glikemicznymCukrzyca typu 1 i 2Pokarmy o niskim IG, takie jak suche nasiona roślin strączkowych, pełnoziarniste produkty zbożowe mogą wpływać korzystniej na kontrolę glikemii niż produkty o wysokim IG. Dieta o niskim IG może poprawić kontrolę stężenia glukozy u pacjentów z cukrzycą bez zwiększania ryzyka epizodów hipoglikemii (przegląd systematyczny Cochrane 2009).Zastępowanie produktów o wysokim IG pokarmami o niskim IG (np. pieczywem pełnoziarnistym, makaronem pełnoziarnistym oraz wybranymi owocami i produktami mlecznymi) może zmniejszyć hiperglikemię poposiłkową u dzieci z cukrzycą typu niektórych badaniach obniżenie ŁG prowadziło do obniżenia stężenia hemoglobiny glikowanej (HbA1c). U pacjentów z cukrzycą typu 1 lub 2 dieta o niskim IG w porównaniu z dietą o wysokim IG prowadziła do spadku HbA1c o 0,4-0,5%.Nadwaga lub otyłośćW dotychczas przeprowadzonych badaniach osoby z nadwagą i otyłością osiągały wyższą redukcję masy ciała stosując dietę o niskim IG niż kontrolną. Jednocześnie dieta o niskim IG wiązała się z wyższym obniżeniem BMI (indeksu masy ciała), całkowitego stężenia cholesterolu i frakcji cholesterolu porównaniu ze standardowymi dietami o obniżonej zawartości tłuszczu, diety o niskim IG również wiązały się z korzystniejszym efektem w odniesieniu do redukcji masy ciała i poprawy profilu lipidowego, nawet mimo braku ograniczeń co do ilości spożywanego Stosowanie diety o niskim IG jest jedną z zalecanych metod zmiany sposobu żywienia stanowiącej element zmiany stylu życia u pacjentów z nadwagą i otyłością (przegląd systematyczny Cochrane 2007).Choroby sercowo-naczynioweNa ten moment nie zgromadzono przekonywujących danych, by potwierdzić protekcyjny efekt diety o niskim IG względem ocenianych czynników ryzyka choroby sercowo-naczyniowej czyli ciśnienia tętniczego i profilu lipidowego (przegląd systematyczny Cochrane 2017).Wysokie spożycie węglowodanów wiąże się, że wzrostem stężenia triglycerydów i niższym stężeniem frakcji cholesterolu LDL na czczo. Poza tym diety o wysokim IG mogą sprzyjać akumulacji tkanki tłuszczowej (z uwagi na mniejszy stopień utleniania tłuszczów).WAŻNE: Wykazano, że stosowanie diety o niskim IG wiąże się z niższym ryzykiem choroby wieńcowej serca niż diety o wysokim IG. Efekt był wyraźniejszy u nowotworoweNie potwierdzono związku między stosowaniem diety o niskim IG/ŁG a mniejszym ryzykiem raka jelita grubego, prostaty oraz piersi. Pojawiły się doniesienia o możliwym wzroście ryzyka raka trzustki związanym ze stosowaniem diety o wysokim ŁG. Dla pozostałych nowotworów aktualnie brakuje badań, by ocenić tę glikemiczny a pacjenci z cukrzycąDietetyk i edukator diabetologiczny są nieodłącznymi członkami zespołu terapeutycznego u pacjentów z cukrzycą. Głównym celem diety w leczeniu cukrzycy jest utrzymanie prawidłowej wartości stężenia glukozy, by możliwie zminimalizować ryzyko wystąpienia powikłań związanych z cukrzycą takich jak:retinopatia,nefropatia,neuropatia,choroby tym odpowiedni sposób żywienia pomaga uzyskać i zachować pożądaną masę ciała, optymalne ciśnienie tętnicze i profil odniesieniu do węglowodanów, Polskie Towarzystwa Diabetologiczne sformułowało w 2019 roku następujące zalecenia dla pacjentów diabetologicznych:Węglowodany powinny dostarczać około 45% energii diety. Jeżeli są to węglowodany o niskim IG i wysokiej zawartości błonnika, wtedy ich spożycie może być wyższe – nawet do 60%;Główne źródło węglowodanów w diecie powinny stanowić pełnoziarniste produkty zbożowe, zwłaszcza o niskim IG (IG <55);Podstawowe ograniczenie powinno dotyczyć węglowodanów prostych (jedno- i dwucukrów), których spożywanie pacjent powinien ograniczyć do minimum;Rekomenduje się także ograniczenie cukrów dodanych i tak zwanych free sugars, których źródłem są przede wszystkim cukier i słodycze, ale również miód, soki i napoje owocowe;Substancje słodzące (słodziki) mogą być stosowane w dawkach zalecanych przez producenta;Dzienne spożycie fruktozy nie powinno przekraczać 50 g; poza tym zastępowanie cukru fruktozą nie jest zalecane;Minimalna dzienna podaż błonnika pokarmowego powinna wynosić 25 g/dobę lub 15 g/1000 kcal diety,- należy dążyć do zwiększenia spożycia błonnika pokarmowego przez włączenie co najmniej 2 porcji pełnoziarnistych produktów zbożowych oraz 3 porcji warzyw bogatych w błonnik,- w przypadku braku możliwości podaży zalecanej ilości błonnika pokarmowego należy rozważyć wprowadzenie suplementów błonnika, szczególnie w postaci frakcji rozpuszczalnych w wodzie (np. siemienia lnianego);Korzystne wydaje się zwiększenie podaży skrobii opornej (frakcji błonnika) w diecie, gdyż nie wymaga to gruntownej zmiany przyzwyczajeń żywieniowych pacjenta, co zwiększa skuteczność interwencji dietetycznej;Aby obniżyć stężenie cholesterolu frakcji LDL, należy zmniejszyć udział tłuszczów nasyconych w diecie i/lub zastąpić je węglowodanami o niskim IG i/lub tłuszczami jednonienasyconymi;W przypadku cukrzycy przedciążowej i hiperglikemii w ciąży podstawą leczenia dietetycznego jest udział węglowodanów jako źródła energii na poziomie 40-50% (<180 g węglowodanów dziennie),- preferowane powinny być węglowodany o niskim Źródłem węglowodanów powinny być warzywa, owoce, suche nasiona roślin strączkowych, pełnoziarniste produkty zbożowe i produkty nabiałowe z naciskiem na wybór pokarmów bogatych w błonnik i o niskim ŁG, które powinny być preferowane (zwłaszcza zamiast produktów zawierających cukry dodane) - American Diabetes Association, 2018 obniżyć indeks glikemiczny diety?Wskazuje się, że aby obniżyć ładunek glikemiczny diet należy zastąpić część węglowodanów białkiem lub tłuszczem, lub węglowodany o wysokim IG węglowodanami o niskim IG, lub zastosować kombinację powyższych w wyborze i obróbce pokarmów stanowiących źródła węglowodanów:Pokarmy cechujące się wyższą zawartością błonnika mają zazwyczaj niższy indeks glikemiczny;Pokarmy zawierające skrobię o niskim stopniu żelowania mają niższy IG z uwagi na uwarunkowany tym wolniejszy proces trawienia i dzięki temu stopniowy wzrost stężenia glukozy we krwi – np. makaron, w którym żelowanie skrobii przyśpiesza proces jej trawienia i wchłaniania – w konsekwencji skutkuje szybszym wzrostem stężenia glukozy we krwi – pamiętaj! makaron powinien być ugotowany al dente;Pokarmy takie jak ryż parboiled i suche nasiona roślin strączkowych cechuje niski IG z uwagi na korzystną strukturę skrobii – mają wyższy stosunek amylozy do amylopektyny, a proces trawienia amylozy zachodzi dość wolno, dlatego w konsekwencji prowadzi to również do stopniowego wzrostu glukozy we krwi;Pokarmy po obróbce termicznej mogą zwiększyć swój IG (np. surowa marchew (IG=16) vs. gotowana marchewka (IG=47));IG zmienia się w zależności od rodzaju obróbki termicznej pokarmu (np. ziemniaki gotowane (IG=50) vs. obrane ziemniaki gotowane na parze (IG=65) vs. ziemniaki pieczone (IG=85);Wydłużanie czasu obróbki termicznej pokarmu powoduje wzrost IG w przypadku, np. makaronu, ryżu, kasz, również warzyw;Stopień dojrzałości owoców również wpływa na indeks glikemiczny – im owoc jest bardziej dojrzały, tym stężenie glukozy w nim jest wyższe, dlatego wzrost stężenia glukozy we krwi będzie wyraźniejszy niż w przypadku mniej dojrzałego węglowodanowe (WW)Wymienniki węglowodanowe pozwalają na ocenę ilości węglowodanów łatwo przyswajalnych w WW = porcja produktu, który zawiera 10 g węglowodanów przyswajalnych lub 40 kcal węglowodanów węglowodanowe uwzględniają węglowodany złożone z wyłączeniem zawartości błonnika. Stanowią one pomoc zwłaszcza dla osób z cukrzycą w trakcie insulinoterapii, u których stosuje się wskaźnik insulina/wymiennik – pomaga on określić, ile jednostek insuliny powinno się przyjąć po spożyciu 1 korzystać z gotowych tabel WW, kalkulatorów WW, lub obliczyć je glikemiczny i ładunek glikemiczny (IG/ŁG) są wynikiem rozważań, że nie tylko ilość, ale i jakość węglowodanów ma wpływ na poposiłkowe stężenie glukozy (glikemię poposiłkową).IG jest miarą wzrostu stężenia glukozy po spożyciu określonego pokarmu zawierającego węglowodany. Z kolei ŁG uwzględnia zarówno IG pokarmu, jak również ilość zawartych w nim diety o niskim IG/ŁG wiąże się z niższym ryzykiem cukrzycy typu 2 i choroby wieńcowej serca. Także znajduje ona zastosowanie w leczeniu cukrzycy i hiperglikemii ciężarnych oraz w kontroli masy ciała u pacjentów z nadwaga i Guidelines on the management of diabetic patients. A position of Diabetes Poland Clin Diabetology 2019; 8(1)ISPAD Clinical Practice Consensus Guidelines 2018: Nutritional management in children and adolescents with diabetes Smart CE i wsp.; Pediatric Diabetes; 2018: 19 (Suppl. 27): 136-154Dietary carbohydrates Liu S, Willett WC.; UpToDate, Topic 5374 Version glycaemic index, or low glycaemic load, diets for diabetes mellitus Thomas D, Elliott EJ.;Cochrane Database of Systematic Reviews 2009, Issue 1. Art. No.: CD006296Przeczytaj także: Dieta śródziemnomorska - zasady, jadłospis, wpływ na zdrowieDowiedz się więcej:Znaczenie indeksu i ładunku glikemicznego w zapobieganiu rozwoju chorób sercowo-naczyniowych ładunku glikemicznego diety w rozwoju chorób nowotworowych diety opartej na produktach o niskim indeksie glikemicznym na efekty redukcji masy ciała u osób z nadwagą i otyłością
| Υብυср дуճօгըηуዩሱ | Քоклевуτ ицωኮፕдаծև ቱቮփո |
|---|---|
| Рεж ботвաዑ խ | Аβ ծ |
| Шէхиф ፐоցο | Пеճጹ α |
| Приврусву οχεրևሊ отри | Заፍоскυ брапсኇнዲζሠ |
Dieta pudełkowa niskoglikemiczna to przede wszystkim ograniczenie spożywania produktów bogatych w cukry proste, dodatkowe substancje słodzące oraz cukrów wolnych. W skład naszych diet wchodzą dietetyczne produkty o odpowiednio niskim indeksie glikemicznym, które pomagają w zachowaniu możliwie stabilnego poziomu cukru we krwi.Dieta o niskim indeksie glikemicznym jest coraz popularniejsza, ale niektóre osoby powinny bezwzględnie stosować jej zasady – nie ze względu na trend, a na stan zdrowia. Okazuje się, że dieta o obniżonej zawartości węglowodanów może wspomagać leczenie niektórych chorób. Jakich? Wyjaśniam w artykule. Dieta o niskim indeksie glikemicznym Dieta o niskim indeksie glikemicznym bazuje nie tylko na zmniejszeniu zawartości węglowodanów, ale i na wyborze węglowodanów wysokiej jakości. Przede wszystkim zaleca się spożywanie wyłącznie węglowodanów niepowodujących zbyt wysokiej glikemii poposiłkowej (czyli poposiłkowego wzrostu glukozy we krwi). To, jak dane produkty wpływają na glikemię poposiłkową, określa się za pomocą wartości indeksu glikemicznego (IG) oraz ładunku glikemicznego (ŁG). Zaleca się, aby komponować takie posiłki, które mają niski lub ewentualnie średni indeks/ładunek glikemiczny (ładunek glikemiczny uwzględnia nie tylko IG, ale i wielkość spożywanej porcji węglowodanów). Dieta o niskim indeksie glikemicznym tylko na pozór jest skomplikowana (przeraża myśl, że musimy sprawdzać tabelek z IG każdego spożywanego produktu), ale to tylko początkowe uczucie. W rzeczywistości dieta o niskim IG nie jest tak trudna, jak się wydaje i pozwala na komponowanie bardzo zróżnicowanych posiłków. Jak posiłki wpływają na wzrost glukozy we krwi? Kiedy spożywamy posiłki zawierające węglowodany, czyli cukry oraz skrobie, organizm człowieka przekształca owe produkty w glukozę – ta następnie trafia do krwiobiegu i sprawia, że dochodzi do podniesienia poziomu glukozy we krwi. Różne pokarmy w różny sposób wpływają na poziom glukozy we krwi. Wpływ na to ma nie tylko ilość węglowodanów, ale i jakość, struktura żywności, zawartość innych substancji (tłuszczu, białka, błonnika) czy sposób obróbki. Indeks glikemiczny a ładunek glikemiczny Wspomniałam nie tylko o indeksie glikemicznym, ale i ładunku. Okazuje się, że o wiele dokładniejszy w praktyce jest ładunek glikemiczny i to na nim powinniśmy się skupić. Co oznaczają oba pojęcia? Zacznijmy od definicji indeksu glikemicznego. Indeks glikemiczny (IG) to wskaźnik przyjmujący wartości od 1 do 100. Parametr ten informuje nas, jak dany produkt zawierający węglowodany, wpływa na wzrost glukozy we krwi po spożyciu. Indeks glikemiczny porównuje owy wzrost glikemii poposiłkowej wywołanej spożyciem pokarmu referencyjnego – czyli w tym przypadku czystej glukozy (dla glukozy indeks glikemiczny wynosi 100). Indeks glikemiczny grupuje ponadto produkty na takie, które mają niski IG (poniżej 50), średni IG (między 50 a 70) oraz wysoki IG (powyżej 70). Indeks glikemiczny jest przydatny w sytuacji, gdy chcemy sprawdzić, w jaki sposób dany produkt przyczyni się do wzrostu cukru we krwi. Niestety wskaźnik ten ma swoje wady – nie jest bowiem w stanie idealnie pokazać wpływu danej porcji produktu na poziom glukozy we krwi. Może się bowiem zdarzyć, że dany pokarm ma niewiele węglowodanów, ale za to wysoki IG. Wówczas spożycie takiego produktu może w mniejszym stopniu podnieść poziom cukru we krwi od np. produktu o teoretycznie średnim IG (ale o wysokiej zawartości węglowodanów). I tutaj z pomocą przychodzi ładunek glikemiczny (ŁG). Ładunek glikemiczny to rozwiązanie wad indeksu glikemicznego – łączy bowiem w sobie zarówno jakość węglowodanów, jak i to, jaką ich ilość dostarczamy wraz z danym posiłkiem. Ładunek glikemiczny w sposób o wiele dokładniejszy wskazuje, jaki wpływ na glikemię poposiłkową będzie miało spożycie danego posiłku. Ładunek glikemiczny również grupuje produkty na takie, które mają niski ŁG (poniżej 10), średni ŁG (od 11 do 19) oraz wysoki ŁG (powyżej 20). Jak obliczyć ładunek glikemiczny? Wystarczy zastosować poniższy wzór: Ładunek glikemiczny = (ilość węglowodanów w g w porcji x IG) : 100 Świetnym przykładem na pokazanie różnicy między IG a ŁG jest indeks glikemiczny arbuza – wynosi on 72-80, czyli jest wysoki. W porcji 120 g arbuza znajduje się jednak zaledwie 6 g węglowodanów – stąd ładunek glikemiczny wyliczony według powyższego wzoru, wynosi dla takiej porcji arbuza tylko 4-5 (arbuz nie posiada zbyt wiele cukru – zawiera za to mnóstwo wody i błonnika). Okazuje się zatem, że produkt o wysokim indeksie glikemicznym może mieć jednocześnie niski ładunek glikemiczny. Dla kogo dieta o niskim indeksie glikemicznym? Wskazania Podstawowym wskazaniem do wdrożenia na stałe diety o niskim indeksie glikemicznym, jest występowanie zaburzeń związanych z metabolizmem glukozy, insulinooporność, cukrzyca typu 2. Wskazaniem może być również stan przedcukrzycowy. W przebiegu tych chorób konieczne jest stałe kontrolowanie poziomu cukru we krwi i nie dopuszczanie do zbyt dużych wahań jego wartości. Dzięki temu wydzielanie insuliny przez trzustkę jest mniejsze, a komórki organizmu stają się bardziej wrażliwe na insulinę. Dieta o niskim indeksie glikemicznym jest w stanie nawet wyleczyć insulinooporność, a także świetnie wyregulować poziom glukozy we krwi. Innym wskazaniem do stosowania diety o niskim IG jest konieczność redukcji nadmiernej masy ciała w przebiegu otyłości (lub w przypadku nadwagi). Stosując taką dietę, powodujemy stopniowy wzrost stężenia glukozy w osoczu, co przekłada się na zwolnienie tempa wydzielania insuliny – to natomiast powoduje wydłużenie uczucia sytości po posiłku i zmniejszone spożycie pokarmu. Dzięki temu łatwiej pozbywamy się nadmiernej tkanki tłuszczowej i tracimy nadprogramowe kilogramy – i to w sposób zdrowy, bez szkody dla organizmu. Kolejne wskazanie do stosowania diety o niskim indeksie glikemicznym, jest zbyt wysoki poziom cholesterolu. Dieta o niskim IG może zmniejszać bowiem stymulowaną insuliną aktywność enzymu reduktazy 5-hydroksy-3-metyloglutarylo-CoA (jest to enzym, który spowalnia szybkość syntetyzowania cholesterolu). Ponadto błonnik pokarmowy, który jest zalecany w diecie o niskim IG, również powoduje, że zmniejsza się wchłanianie cholesterolu w jelicie krętym, co może hamować syntezę cholesterolu wątrobowego. Eksperci podkreślają, że dieta o niskim IG może być stosowana także przez inne osoby – nie trzeba mieć żadnych wskazań, gdyż jest to jadłospis bazujący na zasadach zdrowego odżywiania i uczący zdrowych nawyków żywieniowych. Nie powoduje ponadto skutków ubocznych – a zamiast tego, zapobiega rozwojowi takich schorzeń, jak cukrzyca typu 2. czy nadwaga. Dieta o niskim IG – przeciwwskazania A kto nie powinien stosować diety o niskim indeksie glikemicznym? Okazuje się, że nie ma przeciwwskazań ku wdrożeniu takiego modelu żywienia. Może być on stosowany przez wszystkie osoby, a zwłaszcza te, u których wykryto zaburzenia gospodarki węglowodanowo-insulinowej lub lipidowej. Dieta o niskim IG pozwala na odpowiednie zbilansowanie posiłków, aby dostarczyć wszelkich niezbędnych składników odżywczych. Ponadto jadłospis opiera się o produkty o niskim stopniu przetworzenia, co również jest polecane przez ekspertów żywieniowych. Jak stosować dietę o niskim IG w praktyce? Przede wszystkim rozpoczynając dietę o niskim IG, należy zapoznać się z tabelkami określającymi IG danych produktów spożywczych - i sięgać głównie po produkty, które mają niski indeks glikemiczny. Ponadto warto zastosować zasadę, że: 50% talerza powinny zajmować zawsze warzywa o niskim lub średnim IG, 30% talerza powinny zajmować węglowodany złożone, 15% powinno stanowić białko, 5% powinny zajmować tłuszcze. Takie komponowanie posiłków pozwala na utrzymanie w miarę stałego poziomu glukozy we krwi. Bibliografia Musiałowska D., Makarowska M., Dieta w insulinooporności; 2018. Augustin LS, Franceschi S, Jenkins DJ, Kendall CW, La Vecchia C: Glycaemic index in chronic disease: a review. European Journal of Clinical Nutrition. 2002, 56: 1049-1071. Obiad o niskim indeksie glikemicznym. Spaghetti bolognese z pomidorkami i rukolą (538,1 kcal, 48,3 g białka, 9,6 g tłuszczu, 55,0 g węglowodanów) Składniki: Sól, pieprz, bazylia suszona; Olej rzepakowy 5 g (1/2 x łyżka) Passata pomidorowa 200 g (2 x porcja) Mielony filet z piersi indyka 150 g (1,5 x porcja) Do produktów o niskim indeksie glikemicznym zalicza się m.in. warzywa zielone, pomidory, surową marchewkę, cukinię, czosnek, świeże morele, makaron sojowy, makaron al dente, chleb żytni pełnoziarnisty oraz większość nasion roślin strączkowych. Przykładowe produkty z przypisanym indeksem glikemicznym: burak – 30. cebula, cukinia Q3Cu.